با استفاده از فرمایشات امیرمؤمنان علیه السلام در نهج البلاغه1 به این نتیجه می رسیم که اصلی ترین عواملی که موجب لغزشها و انحراف های ناگهانی و غیرمنتظره انسان می شود دلبستگی به دنیا، پیروی از هوای نفس و وسوسههای شیطان است. اکنون پرسشی درباره ارتباط این سه عامل با هم مطرح میشود که آیا این سه عامل مستقل از یکدیگر هستند و هر کدام به تنهایی باعث انحراف انسان میشوند یا این که مجموع این سه با هم در انحراف انسان اثر می کنند، و یا اینکه قضیه به صورت دیگری است؟