پیامبر صلی الله علیه و آله در شب معراج فرشته ای را دید که دستها و انگشتهای زیاد دارد. پرسیدند: تو چه فرشته ای است؟ عرض کرد: آقا من مامور حساب رسی
هستم. مثلا تمام باران هایی که
باریده حسابش دست من است. چه قدر از
این قطره ها به دریا و به خشکی ریخته است. فرمود: چیزی هم هست که نتوانی حسابش را برسی؟
عرض کرد: هر گاه امت شما در یک جایی جمع بشوند و صلوات بر محمد و آل محمد بفرستند،
از حساب فضیلت ثوابی که خداوند متعال به آن ها بر این ذکر می دهد، عاجز هستم. «یَرْزُقُ مَنْ یَشاءُ
بِغَیْرِ حِسابٍ البقرة : 212 
بعضی جاها خداوند متعال بی حساب، چک سفید میدهد. مثلا نماز جماعت اگر بیش از ده نفر جمع بشود، جن و انس و ملائکه نویسنده بشوند، آب های دریاها دوات بشوند، تمام برگ ها ورق بشود، حساب یک رکعتش را نمی توانند بنویسند. اگر لطف خداوند متعال و فضل خداوند متعال یار ما بشود، یکی از این صلوات ها و نماز جماعت ها بگیرد، کارمان درست است. چون روایت درایم: یک عمل از هرکس قبول بشود، خداوند متعال او را عذاب نمی کند. به بهشت می برد. خداوند متعال شکور است. اگر عملی را از بنده اش قبول کند، می فرمایید: به عزت و جلالم قسم تو را عذاب نمی کنم. به بهشت هم می برم. یک کسی یک کاسه ماست دستش گرفته بود، رفته بود کنار دریا با قاشق به هم می زد. گفتند: چرا این کار را می کنی؟ گفت: می خواهم این ماست را مایه کنم و این دریا را ماست بکنم. گفتند: مگر می شود؟ گفت: اما اگه بشود، چی می شود. اما خداوند متعال را چی دیدی، گاهی کوه ها را به یک کاهی می بخشد. به خداوند متعال خیلی خوش بین باشید. خدایا امیدت را در دل های ما تثبیت کن. اما از خودمان باید، نامید باشیم. امیدت فقط به خداوند متعال باشد.
