اخلاق اجتماعی

اگرما شخصیت انسانهای روی کره زمین رو مورد بررسی قرار بدهیم می بینیم که انسان موجودی است اجتماعی که حشر ونشرش وشخصیتش در اجتماع صورت می گیرد به طور واضح تر انسان دراجتماع زندگی وزنده است به طور مثال اگرانسان جایی تنهاباشد خیلی نمی تواند در آنجا دوام بیاورد وخود را زود به اجتماع می رساند.وانسان چون فردی اجتماعی است برای اجتماع آمدنش قانون های وضع کرده اند وباید آن قانون هارا رعایت کند تا افراد بشر بدون هیچ مشکلی وبه راحتی باهم زندگی کنندولی متاسفانه افرادی هستند که عقل وشعورشان نمی رسد که وقتی وارد اجتماع می شوند باید مصلحت جمع را در نظربگیرد.وکاری جز اذیت وآزار دیگران، هیچ کاردیگری بلد نیستند ووقتی این افراد در جمع هستند هیچ کس از دست اینان آسایش ندارنددر همین مضمون جابر از امام باقر (علیه السلام ) نقل مى ‏کند که پیامبر خدا (صلی الله علیه واله) فرمود: مردم دو گروهند:یکى راحت مى ‏کند و دیگرى راحت مى‏ شود، آنکه راحت مى‏ شود مؤمن است که چون مى‏ میرد، از دنیا و گرفتارى آن راحت مى‏ شود، و آنکه راحت مى‏ کند کافر است که چون مى ‏میرد، درختان و حیوانات و بسیارى از مردم را راحت مى‏ کند(1).مومن واقعی کسی که همه مخلوقات از اودر آرامش وآسایش باشند.

1.الخصال ج‏1 ؛ ص65