4- غرور علمى
فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِنَ الْعِلْمِ وَ حَاقَ بِهِم مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُونَ 1.
هنگامى که رسولانشان، دلایل روشن براى آنان آوردند، به دانشى که خود داشتند خوشحال شدند [و دل بستند] و آنچه را به تمسخر مى گرفتند، آنان را فراگرفت.
3- احساس بى نیازى
إِنَّ الْإِنسَانَ لَیَطْغَى أَن رَآهُ اسْتَغْنَى 1.
همانا انسان طغیان مى ورزد اگر خود را بى نیاز ببیند.
2- امکانات و قدرت اقتصادى
وَ لَقَدْ مَکَّنَّاهُمْ فِیَما إِن مَکَّناهُمْ فِیهِ 1.
آنان را قدرت و مکنتى در زمین دادیم که به شما ندادهایم.
برخى از عوامل سبب مى شود که اشخاص به دام خود بزرگ بینى و استکبار گرفتار آیند و گمان کنند که از دیگر بندگان خدا برترند.